unha nube de antimateria que se traga a xente

                O 29 de agosto, un grupo de Físicos que volaba en un avión, viuse rodeado por unha nube de antimateria.  Hoxe seis anos despois, ainda seguen sen saber o que pasou ese día no avión.
                Joseph Dwyer, físico da universidade de New Hampshire, voaba con un grupo de colegas, cando se produxo un turbulento e inesperado encontro. Todo parecía ir ben ata que o avión se colocou encima dunh agran tomenta, o avión foi zarandeado e empezou a caer.

               Pero durante eses minutos, os aparatos mostraron mais cousas, o avión estaba rodeado por unha nube de positróns (particulas de antimateria opostas aos electróns) que non debía estar ahí. E é algo inesplicable por calquera proceso coñecido. Sábese que algunhas veces as tormentas producen destellos de raios gamma , que poden chegar a creas pares de electróns e positróns cando interactuan co aire.
Pero os integrantes do avión aseguran que non viron brillantes de raios gamma junto aos positróns. Pero só puideron ver unha nube de positróns.

                Sabemos que no Universo hai duas clases de materias: a normal e a antimateria, aparte da materia escura, a normal e a antimateria son idénticas excepto polo signo de carga. Para cada tipo de partícula normal existe unha antipartícula (no caso do electrón e o positrón).

               Outra das opcións que investigaron os cientificos é unha posible especie de raio escuro, que se producen dentro da tormenta eléctrica e producen alternancias cos demais raios normais. Nun raio escuro as particulas energéticas son moi aceleradas, chegando en ocasións a producir positróns que axudan a descargar energía nun campo eléctrico.

Si che interesa saber mais destes novos tipos de fenómenos podes consultar as seguintes páxinas:

           http://www.abc.es/ciencia/20150514/abci-misteriosa-nube-antimateria-201505132230.html

           http://pijamasurf.com/2013/05/nueva-evidencia-sobre-los-rayos-negros-la-radiacion-mas-poderosa-y-breve-de-la-tierra/

Retrásase o lanzamento do novo platiño voante da NASA

Retrásase o lanzamento do novo platiño voante da NASA

 

          Este lanzamento poñerá a proba a tecnoloxía actual e poderá permitir o transporte  de grandes cantidades de cargamentos a calquera parte da Terra e incluso a outros planetas como Marte.
          A mala situación do océano pacífico obliga a pospoñer o lanzamento do proxecto  do platiño voante da NASA, xa que a       altura das olas é clave para conseguir recuperar os datos conseguidos ademáis       da  necesidade do uso de globos a gran    altura e varios desaceleradores   supersónicos.
          O lanzamento comeza coa elevación   da nave a unha altura de 37 kilómetros onde se  lle fará unha análise, e se todo vai ben,      o LDSD (desacelerador supersónico de     baixa densidade) soltarase do globo e alcanzará unha altura de 55 kilómetros.     Unha vez alcanzada esa altura, comezará o descenso que ademáis de probar o colchón hinchable     e os paracaídas supersónicos permitirá saber     a carga que se pode      levar nel. Todo un  proxecto, coa vista     posta nunha futura   misión a Marte.

Unha dromedaria clonada terá un fillo

               

               A clonación é o proceso polo cal se poden crear individuos genéticamente idénticos.

               O director científico do centro de crias de dromedarios, o doutor Nasar Ahmed Wani, recordou que a clonación de camellas efectuouse a partir de células extraidas do ovario dunha femia adulta, que foran implantadas noutra dromedaria.

               A primeira dromedaria clonada de todo o mundo chamada Injaz, dará a luz á sua primeira cría en Dubai, a finais de ano.

               O ADN desta dromedaria chamada Injad e as células dos ovarios da femia adulta eran idénticos, polo que se puido demostrar que era un clon do dromedario orixinal. Un ano mais tarde do nacemento de Injad, os cietíficos do centro anunciaron o seu exito na clonación de camellos.

          

               O primeiro animal clonado no mundo a partir de células adultas foi a ovella Dolly, en Edimburgo (Escocia).

Para máis información:

http://www.ultimahora.com/la-primera-camella-clonada-esta-embarazada-n887371.html

A futura man de obra

As formigas con intelixencia artificial, poderían ser a man de obra do futuro. Son as chamadas BionicANT,  formigas biónicas.

Estos insectos estan equipadas con cámaras de vidio para poder controlalas, e así poder cumprir con funcións dentro de unha fábrica.

A investigación fixoa unha empresa de automoción alemana, porque quería demostrar que con uns compoñentes de automóviles individuales, poden facer grandes cousas se se unen. Este proyecto será presentodo nunha feria alemana en Hannover Messe

O  que se quería crear eran uns dispositivos intelixentes capaces de funcionar nunha área industrial, cumplindo os requisitos que podería implicar os dunha persoa.


http://www.rpp.com.pe/2015-04-04-las-hormigas-robot--la-mano-de-obra-del-futuro-noticia_784438.html

por que a memoria nos xoga malas pasadas?

          Donde deixei o móvil?, Que ía a facer eu agora?.
          Son algunhas das preguntas que nos facemos habitualmente, durante a nosa vida cotiá.
Non se deve a ningunha enfermidade, en realidade estos casos son algo normal no noso funcionamento cerebral.

          O noso cerebro recopila moita información cada vez que abrimos os ollos, polo que o noso cerebro recibiría unha sobrecarga de información. Por iso vaciar de vez en cando o cerebro é imprescindible para a supervivencia, en algunhas ocasións estes perdas de memoria podense relacionar co estrés ou a ansiedade.

          As persoas atareadas son mais propensas a estes casos de olvido, xa que teñen mais cousas que recordar.

          Nos exemplos postos ao principio, no caso do movil, en ocasións non se sabe donde se deixa, porque na maioria das ocasións se fai de maneira inconsciente, por iso non se pode recordar.
          No outro caso, non saber a donde se tiña que ir, soe pasar porque por exemplo ao estar no salón e ter que ir para a habitación coller unhas tesoiras, na memoria tes plantexado que estas na sala e vas para a habitación, ao sair da estancia donde creaches o  recordo desvanecese, por iso é comun volver a esancia na que creastes o recordo para que che o volvas recordar.

  Bueno, pois por si se me olvida algo, podedes ter a información mais detallada nesta páxina:
          http://elpais.com/elpais/2015/03/09/buenavida/1425895476_979956.html

 ¿ Recordas cando dicían que os microondas podían perxudicar á saúde?

          Pois ahora, a idea da telefonía movil ou o Wifi son os que poden perxudicar a saúde.

          Según un equipo de doctores na Facultade de Física da saúde de Mediciña estas novas tecnoloxías son inofensivas para a saúde, xa que os investigadores mediron en Albacete a exposición de 75 persoas a estas ondas de 14 bandas de frecuencia, pero os resultados deron con unha radiación media insignificante. Polo tanto non se creen perigosos para as persoas.

          Moitos científicos teñen un interés en decir que o Wifi é dañino para así poder vender falsas curacións, e gañar diñeiro.

O eclípse do 20 de marzo

            Despois de dez anos poderémos volver a disfrútar doutro eclipse que será visible dende España.
O 20 de marzo deste ano poderemos divisar dende o territorio español un eclípse de sol.O ano 1999 quedou marcado na historia por ser o ano en que se produxo o último eclípse total do milenio.

          O eclípse deste día 20 de marzo nn será total xa que a Lúa non tapará por completo o disco solar, pero será parcial, e poderase ver durante dúas horas en España, concretamente será entre as 8:57 e as 11:29h da mañá (depende da zona donde te atopes).
A Coruña conta cas mellores vistas do eclípse, porque poderá disfrutar do 76% do escurecemento.
O último eclipse que se viu en Galicia foi no ano 2005, que non chegou a ocultar ao Sol totalmente.


Ante todo os expertos da Universidade de Santiago recordan a importacia de tomar precaucións para protexerse, como a proxección da imaxen cunhas lentes homologadas.
As previsións indican que o próximo eclipse será no ano 2026. E que ocorrerá entre os días 27 e 28 de novembro dese mesmo ano.

O Solar Impulse 2 sin combustible

             

            O Solar Impulse 2 é un avión de propulsión solar que despegou o día nove de marzo de Abu Davi, con destino final Omán, donde espera chegar tras doce horas de vo, para cubrir a primeira etapa dun viaxe de cinco meses ao redor do mundo.

           Durante este tempo, o piloto André Borscheberg, surcará os ceos, dun extremo do ceo ao outro, sen usar nin unha soa gota de carburante fósil.

           O avión ten unhas grandes ás, e estan cubertas dunha fina capa de carbono que alberga celulas solares para poder voar durante cinco días e cinco noites. A velocidade máxima para este avión e de 90 Kilómetros/hora ao nivel do mar, e na súa maior altura pode chegar ata os 140 Kilómetros/hora.

Para mais información:
http://www.elmundo.es/ciencia/2015/03/09/54fd656b268e3eaa4b8b456f.html

que pasaría si o sol fora reemplazado por outra estrela

                Imaxina por un momento que o noso sol fose reemplazado por outro, e que cada mañá un novo astro surxira no firmamento.


               Un vídeo en youtube mostra como sería o noso horizonte, se a Terra orbitara arredor  das estrelas de: Alfa-Centauri, Vega, Sirio, ou Polaris.
               Neste caso habería veces en que a noite practicamente non existiría, e veríanse tres soles no ceo.

Se aparece algún problema co vídeo preman aquí para velo en you tube

Para mais información:
http://www.abc.es/ciencia/20150203/abci-pasaria-fuera-reemplazado-otra-201502031605.html#

fusión de galaxias

O telescopio espacial Hubble da NASA captou esta imaxen, da galaxia NGC 7714,  en la misma dirección que la constelación Piscis. 

Fai mais de 100 millóns de anos prodúxose unha forza gravitacional, coa NGC 7714, e ca NGC 7715, estas aproximáronse ata o punto de corromperense as estructuras. 

Como resultado as estrelas crearon unha ponte entre as dúas galaxias, que traslada material dende a NGC 7715 hasta a súa compañeira a NGC 7714. Producindo explosións de formación estelar.


Mais información:
http://www.elmundo.es/ciencia/2015/02/02/54cb7fa5ca47413d158b458a.html

analizan polvo de supernova nas profundidades do océano

Un grupo de investigadores anunciou un sorprendente descubrimento nas profundidades mariñas: polvo extraterrestre procedente dunha supernova, almacenado nos fondos oceánicos.
'Pequenas cantidades de restos de explosións, que chegaban a Terra a medida que viaxaba a través da galaxia'-Explica Anton Wallner, da Universidade Nacional de Australia -. 'Analizando o polvo galáctico encontramos que contiña menos elementos pesados dos que esperábamos'.


Estes resultados entran en conflicto cas teorías actuais sobre as supernovas, xa que algúns materiais necesarios para a vida humana, como o ferro e o potasio, creáronse durante as explosións de supernovas, distribuíndose polo espacio.

Outros materiais como o plutonio, o uranio e o torio, surgen polo menos de explosións de estrellas neutrons, Estes elementos radiactivos proporcionan unha gran cantidade de calor que fai posible o movemento dos continentes. Pode que en outros planetas non se encontre o mismo motor térmico no seu interior.


Mais información:
http://www.abc.es/ciencia/20150121/abci-analizan-polvo-supernova-profundidades-201501211127.html

E si vivimos dentro dun xigantesco buraco de gusano?

          Na película de ciencia ficción de Christopher Nolan, ''Interstellar'', os protagonistas cruzan un buraco de verme, encontrado nas proximidades de Saturno, que permite viaxar a varios mundos fora do Sistema Solar. Esto que vos acabo de contar e parte dunha película, pero que pasaría si en realidade, a nosa galaxia fose un enorme buraco de verme, e dicir un túnel no espacio tempo?

          Nesta impresionante hipótesis , traballan un grupo internacional de científicos.

          Si combinamos o mapa da materia escura na Vía Láctea, co mais recente modelo do Big Bang, o que obtemos e que a nosa galaxia podería conter un destes buracos, e que o túnel  incluso podería ser do tamaño da propia galaxia. Ademais, explica Paolo Salucci un astrofisico de SISSA, que tamén se podería viaxar por este túnel.

          Obviamente non se está dicindo que a nosa galaxia é difinitivamente un buraco de verme, sinon que simplemente esta hipótese é unha posibilidade. Unha das maneiras de provalo podería ser comparándose a nosa galaxia con outra, como por exemplo a Nube de Magallanes.

''A materia escura pode ser  'outra dimensión', tal vez incluso un importante sistema de transporte galáctico. En calquera caso, o que necesitamos e comenzarnos a preguntar de qué se trata'.

 Mais información en:

http://www.abc.es/ciencia/20150121/abci-vivimos-dentro-agujero-gusano-201501211714.html

Os insectos teñen sangue?

Os insectos teñen sangue?

               Ainda que pareza mentira poderíase dicir que sí, os insectos teñen no seu organismo un líquido que se denomina hemolinfa e que é equivalente á nosa sangue.



               A hemolinfa é un liquido acuoso que contén células chamadas '' Hemocitos'', que son de varios tipos e teñen funcións similares a dos nosos glóbulos brancos e vermellos. 


               A hemolinfa, non está permanentemente no interior dos vasos, como ocorre coa nosa sangue, sinon que é vertida en cavidades corporales e baña os texidos.


               A súa composición varía dunha especie a outra, así como a sua cor. Hai insectos que teñen a cor da sua composición: amarela, azul, verde, vermella e incluso incolora. Este depende tamén do tipo de alimentación que teña cada insecto.